Gecenin son anlarında
Günün ilk ışıklarında
Hüznün kollarında saklı
Yalnızlık perileri
Buz gibi ve korkunç sanırsın
Oysa şefkatli ve saydamdırlar
Üstüne çöken mutsuz bulutlar
Kendi eserindir
Melekler mesul değildir karanlığından
Çık kan kırmızı kuyulardan
Dünyana yeni pencereler açmak
Ne mümkünatsız ne de zor
Bir anlık iş yeniden doğmak
Ne kalbini ne de ruhunu yor
Yalnız ebruli hayaller kur hayata
Pamuk helva umuda sarmala
Duvarlarını gün ışığına boya
Yeni dünya böyle kurulur
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder