Pazartesi, Şubat 23, 2009

İlham


Biraz hüzün, küçük bir mutluluk
Sıkıntılı bir iç ezilmesi
Ve hafif bir burukluk
Bir tutam deniz kokusu gerek tabii
Gelsin diye ilham melekleri
Kanatları kum rengi.


İnceden eser ılık bir rüzgar
Uçuşur yanımda mavi martılar
Etrafımda bir huzur haresi...
Tanıdık bir his geçer içimden
Hızla kelimeler dökülür kalemimden
Umulmadık, duyulmadık hecelerden.

Zihnim uçuk bir pembeye boyanır o an
Zaman durur, önümde bir pencere açılır,
Derinlikler vadisinin kenarında yürür bulurum kendimi
Sonsuz, sır moru okyanuslarda köpürürüm
Sefoniler çalar içerimde bir yerden
Öyle notalar ki mümkünatsız perdelerden.

Avuçlarımda hissederim o gücü
Zaptedilmez, sebebi de benim, sonucu da ben
Ve herşey kolaylaşıverir, hayat sabun köpüğü
Bulutlara bastığım andır kalemin kağıda ilk düşüşü
Süzülürüm kelimelerce, dünyaya değmeden
Dudaklarımda taze bir şans öpücüğü.

Hiç yorum yok: