benim doğum günüm. Mutlulukla karışık burukluk. Yaşlanıyorum.
Ama karar verdim, bugünden başlayarak her yeni yaşımda; mutsuzluk alışkanlığıma, burukluğuma ve hatta zamanla gelecek buruşukluğuma rağmen minnettar olacağım, bir yılı daha yaşama şerefine eriştiğim için.
Kendi kendime hediye alıp şımaracağım. Kasım havasını içime çekip, yıldızlara bakacağım, evrenin bir parçası olduğumu hatırlayıp gülümseyeceğim. Mevzuyu depresyon sebebi yapma akımına inat.
Hoşgeldin 27.
Cuma, Kasım 28, 2008
Cuma, Kasım 21, 2008
c
a, b, c ve d içinde en çok c'yi seviyorum ben.
diğerleri gibi tok ve kulak okşayıcı değil diye galiba.
ya da sadece onlardan farklı olduğundan.
sıradan olan neyi sevmişim ki?
diğerleri gibi tok ve kulak okşayıcı değil diye galiba.
ya da sadece onlardan farklı olduğundan.
sıradan olan neyi sevmişim ki?
Cumartesi, Kasım 15, 2008
the enlightenment in the pain
he's there in the dark,
he's there in my heart,
he waits in the winds
he's gotta play a part.
trouble is a friend, yeah trouble is a friend of mine.
Lenka - Trouble is a friend
he's there in my heart,
he waits in the winds
he's gotta play a part.
trouble is a friend, yeah trouble is a friend of mine.
Lenka - Trouble is a friend
Perşembe, Kasım 13, 2008
Büyümek
Küçücük görünmez bir kutunun
İçinde oturuyorum,
Gözlerim kapalı,
Sıkışmışım.
İstanbul'u dinliyorum ama faydasız,
Duyamıyorum.
Kulaklarımda iç sıkıntısının uğultusu.
Ayaklarımın yerden kesildiği zamanlar
Ne kadar geride kalmış...
Ne zaman akmış kör olasıca vakit?
Ben ne zaman büyümüşüm?
Neredeymişim o güzel his kapıma son kez uğrarken?
Son kez olduğundan niye habersizmişim?
Ne kadar körüz, dünyanın aptal misafirleri
Bedenimiz dahi geçiciyken
Kalıcı sanıyoruz herşeyi.
Ama durmuyor hiçbirşey,
Kalan sadece izleri..
Büyüdükçe görüyorum ki
Herşey,
Zamanın başı çektiği bir kafilenin üyesi,
Gözlerimizin önünden
Hızla geçip giden
Bir hayal silsilesi.
İçinde oturuyorum,
Gözlerim kapalı,
Sıkışmışım.
İstanbul'u dinliyorum ama faydasız,
Duyamıyorum.
Kulaklarımda iç sıkıntısının uğultusu.
Ayaklarımın yerden kesildiği zamanlar
Ne kadar geride kalmış...
Ne zaman akmış kör olasıca vakit?
Ben ne zaman büyümüşüm?
Neredeymişim o güzel his kapıma son kez uğrarken?
Son kez olduğundan niye habersizmişim?
Ne kadar körüz, dünyanın aptal misafirleri
Bedenimiz dahi geçiciyken
Kalıcı sanıyoruz herşeyi.
Ama durmuyor hiçbirşey,
Kalan sadece izleri..
Büyüdükçe görüyorum ki
Herşey,
Zamanın başı çektiği bir kafilenin üyesi,
Gözlerimizin önünden
Hızla geçip giden
Bir hayal silsilesi.
Salı, Kasım 04, 2008
26. Yaş Kararları
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)