Perşembe, Nisan 24, 2008

Yakamozun Şerefine










Ay ışığı yıka hüznümü,
Çöz kalbimi sıkan düğümü.
Belirsizliklerden kurtar beni
Sakla gördüklerimi...
Altı üstüne gelmiş bilincime
Su yüzüne çıkmış kederime
Vur yaldızdan zincirini
Geri getir sevincimi,
Yok sayabilme yetisini.
Unutabilmek neden zor?
Üstünü çizmek kalp kırıklıklarının?
Yaraları zaman mı iyileştiriyor?
Neden dönüşü yok yollarının?
Ay ışığı al hafızamı götür,
Anlatamadıklarımı götür,
Süpür hayal kırıklarımı
Ört üstüme ışıltını.
Bırak dinlensin zihnim
Kurtulsun sıkan elinden kalbim
Sade yaşasın, sadece atsın
Unutsun geri kalanını.

Hiç yorum yok: