İmza

Aile ağacı ve zaman makinesi

Uzan bir elinle geri

Diğeriyle ileri 

Kucakla zamanı.

Sonsuzluğuna,

Akıp gidişine,

Tutulabilemeyişine rağmen.

Durduramasan da mümkün

Zamana imzanı atmak

Ortasına sevdiğin bir günün

Parmak izini bırakmak

Sır

Tek kelimelik bir başlığa
Damıtabilmek
Fikrimin en ince yerini
İçimi tertemiz yapan
Bir ayin gibi

Mıknatıs

Nasıl oluyor da
Güneşin ipince, altın rengi hüzmeleri
Sanki altından değil de
Mıknatıstanmış gibi
Çekiyor beni kollarına?
Doğan güneşe
Batan güneşe
Baktıkça
Huzur bulur ruhum
Kendimi bildim bileli...

Döngü

Düşünürsün, fikirlerinde boğulursun.
Üzülürsün, üzüntünle doğurursun
Yeni düşünceleri, fikirleri...
Ve hatta şiirleri.

Tesadüf

Ne diyorsun yani
Ben upuzun yollarda yürüyüp giderken
Yollarca yürüyüp de varamazken
Tekrar tekrar düşünürken
Ağzımdan çıkmış kelimeleri
Aklımdan geçmiş düşünceleri
İğne deliğinden geçirirken
Olup biteni
Doluya koysam almaz
Boşa koysam dolmazken
Acabalar ve keşkeler arasında
Mekik dokurken
Aslında herşey koca bir tesadüf
Ve aynı zamanda
Hiçbir şey tesadüf değil mi?
Biz olurken ne olduysa
Biz biz olalım diye mi?

Hatırla

İnce uzun düşünceler

Örerler ağlarını inceden

Hatıralardan bugüne

Hayalden köprüler kurarlar

Yürürsün

İki ileri 

Bir geri

Çekerler kalbinin

Tülden kanatlarından

Baktığında ileri

Hüzünlü bir şarkı tuttururlar

Tatlı bir uyku sarar

Hüznün sıcacık yatağı
Ne kadar da tanıdık

Ayağa kalk

Artık vakit

İlerleme vakti

Şimdide ve gelecekte

Bekleyenler var seni

Hatırla çok çok önceden

Sen kendini bilmeden

Yaptığın akitleri

Sahne

Geçmiş ve gelecek..
Geçip gidecek
Kalbini ağırlaştıran,
İçinde durup oturan,
Acı bulutları.
Geçici ruhunun karanlıkları..
Sen farkedene kadar sürecek
Mühim sandığın meselelerin
Anlamsızlığı,
Kendin dahil insanların
Aymazlığı.
Ruhlar gelip geçiyor
Bu dünyadan..
Ve herşey bir masal gibi geliyor kulağa,
Bir şaka gibi.
Hayat koca bir
Tiyatro sahnesi,
Dekor değişken
Oyuncular geçici.

Teğet

Bakma arkana.
Faydasız geçmiş zamanlarda
Bitmiş hayatlarda dolaşmak.
Önüne bakmalısın,
Gün ışığı yüzünde parlarken ve
Sonbahar esintisi teninde
Titreyip dokunurken
Yüreğine
Geçmişine
Umut dolmalısın
Öğrendiklerin avuçlarının içinde
Aç bak, hepsi orada işte