Tıkandım.
İçimi dökmekle yutmak arasında,
Şansımı denemekle durmak arasında,
Yol ayrımlarında kaldım.
Üzerimden kalktı ağır yükler
Hafifliğin altında ezildim bu sefer.
Elimde kalbimin külleri
Ve dilimde buruk bir tat
Uykularıma yastık ettim kederi
Ne garip şu hayat.
Sonuçlar daha başından belli,
Ve de olası sebepleri,
Ama engelleyemiyorsun başına gelecekleri.
Ellerimle ilmek ilmek dokuyorum sanırdım
Hayatı an an ve adım adım
Meğer kendi filmimde etkisiz bir figüranmışım.
Sahneler geçiyor gözlerimin önünden
Yaptıklarım ve yapabileceklerim...
Pişmanlık piramitlerinde
Çürüyor benlik mumyalarım.
Tüm çabama karşın bilemiyorum neden,
Bu ölen kaçıncı ben?
Kifayetsiz kafa patlatmalar,
“Boşa koysan dolmaz,
Doluya koysan almaz”lar.
Rotayı ufka çevirmek gerek belki
Ve gözünü geleceğe dikmek
Peki bu kararı versen de, kolay mı yapabilmek?
Diyorum ya işte,
Tıkandım.
