esiş yağış

yağmurlu havanın gri sessizliği hakim güne.
burnumda kahve kokusu,
radyodan gelen yumuşak bir nağme.
sıcacık evde oturmuş okumaktayım.
gözümün önünde insanlar, hayatları, lafları
herşey karışıp, bulanıp, kaynaşmakta.
her kafadan bir ses çıkıyor, ben izliyorum.
kendimi aklımın çok kollu terazisinde tartıyorum.
durgun huzur kefesi ağır basmakta.
dik duruş kefesi hakeza.
donuk umut kefesi var, dengede.
bekle ve gör kefesi aynı değerde.
sıkı can kefesi hafif çekmiş.
serbest salınım kefesi de yükselmiş.
uzun yolun molası da uzun olmuş demek ki.
silkinip yola devam etmeli.

meraklı küçük masal

bir varmış, bir yokmuş.
ummadığım yerlerde, bilinmez şehirlerde
adı bilinmedik, yüzü görülmedik
hayali kahramanlar yaşarmış.
düşünce balonuma düzenli uğrarlarmış.

işte bugün onlara selam edesim geldi.

durum raporu

koskoca bi kahkaha biriktirmişim içimde,
yeni farkettim. ha patladı, ha patlayacak.
durumdan memnunum, bekliyorum.
evet.